آلیاژ غیرآهنی

آلیاژ غیرآهنی چیست؟

در واقع آلیاژها، از ترکیب دو یا چند فلز، برای افزایش و بهبود چقرمگی و استحکام با یکدیگر ترکیب می شوند. آلیاژها، دارای یک فلز زمینه می باشند و عناصر دیگر، تکمیل کننده خصوصیات آن است. در آلیاژهای غیرآهنی، فلز اصلی، آهن نمی باشد و عناصر دیگر با یکدیگر ترکیب شده اند.

انواع آلیاژ غیرآهنی

آلیاژهای غیرآهنی انواع مختلفی دارند، در ادامه به برخی از آلیاژهای غیرآهنی می پردازیم.

آلیاژهای نیکل

آلیاژهای نیکل، برپایه نیکل استخراج شده از پوسته و هسته زمین، تولید می شوند. آلیاژهای نیکل، انعطاف پذیر و چکش خوار است و مقاومت بالایی دارد. آلیاژهای پایه نیکل غیرآهنی به گروه‌ های زیر تقسیم می گردند:

• آلیاژ نیکل-مس
• آلیاژ نیکل-کروم
• آلیاژ نیکل-کروم-آهن-مولیبدون
• آلیاژ نیکل-آهن
• آلیاژ نیکل-کروم-آهن

در ادامه به توضیح مهم ترین آن ها می پردازیم.

آلیاژ نیکل – مس

آلیاژ نیکل-مس با نام آلیاژ مونل شناخته می شود. فلز به کار رفته شده در این نوع آلیاژ، ۶۷% نیکل و ۳۳% مس بایکدیگر ترکیب می شوند. معمولا مقدار ترکیبات آلیاژها در کاربرد آن ها تاثیرگذارند. این آلیاژ، برای ساخت شیرآلات، مخزن های تحت فشار و پمپ ها کاربرد دارد. انواع آلیاژ های نیکل-مس عبارتند از:

آلیاژ نیکل – کروم

آلیاژ نیکل-کروم، در دمای بالا از مقاومت مناسبی برخوردار است و در انتقال جریان الکتریکی، عملکرد خوبی دارد. به این نوع آلیاژ، اینکونل می گویند. معمولا افراد، آلیاژ اینکونل و هیستول را با یکدیگر اشتباه می گیرند در حالی که در ترکیبات آلیاژ هیستول، فلز آهن به کار رفته است. انواع آلیاژ اینکونل‌ عبارتند از:

آلیاژهای مس

یکی از مهمترین و پرکاربردترین فلزات جهان، فلز مس می باشد. از مهمترین خصوصیت های مس، قابلیت آلیاژ پذیری آن است.

آلیاژهای آلومینیوم

آلیاژ آلومینیوم ترکیبی از آهن، مس، منیزیم، سیلیکون و روی می باشد. افزودن عناصر به آلومینیوم، باعث افزایش استحکام، کارایی، مقاومت در برابر خوردگی، هدایت الکتریکی و چگالی آلیاژ می شود.

لیست آلیاژهای آلومینیوم

• Alnico (آلومینیوم، نیکل و مس)
• Birmabright (آلومینیوم و منیزیم)
• دورالومین (مس و آلومینیوم)
• هندالیوم (آلومینیوم، منیزیم، منگنز و سیلیکون)
• Magnox (اکسید منیزیم و آلومینیوم)
• سیلومین (آلومینیوم، سیلیکون)
• تیتانال (آلومینیوم، روی، منیزیم، مس و زیرکونیوم)
• زاماک (روی، آلومینیوم، منیزیم و مس)

شناسایی آلیاژهای آلومینیوم:

آلیاژها نام های مشترکی دارند؛ اما با استفاده از اعداد چهار رقمی شناسایی می شوند. اولین رقم آن نشان دهنده کلاس یا سری آلیاژ است.

۱xxx – آلیاژهای آلومینیوم سری ۱xxx، با خلوص ۹۹ درصد یا بالاتر ساخته می شوند.

۲xxx – این آلیاژها قوی و سخت هستند؛ اما به اندازه سایر آلیاژهای آلومینیوم، در برابر خوردگی، مقاوم نمی باشند.

۳xxx – محبوب ترین آلیاژ این سری، ۳۰۰۳ است که برای ساخت ظروف پخت و پز و آلیاژ ۳۰۰۴ برای ساخت قوطی های آلومینیومی استفاده می شود.

۴xxx – برای ساخت آلیاژهای ۴xxx به آلومینیوم، سیلیکون اضافه می شود. از این سری برای ساخت سیم جوش استفاده می شود.

۵xxx – عنصر آلیاژی اصلی در سری ۵xxx، منیزیم است. این آلیاژها قوی، قابل جوش و مقاوم در برابر خوردگی دریایی هستند و برای ساخت مخازن تحت فشار و ذخیره سازی استفاده می شوند.

۶xxx – سیلیکون و منیزیم در آلیاژهای ۶xxx وجود دارد. متداول ترین آلیاژ این سری، ۶۰۶۱ است که برای ساخت قاب کامیون و قایق استفاده می شود.

۷xxx – آلیاژهای مهم، ۷۰۵۰ و ۷۰۷۵ هستند که هر دو برای ساخت هواپیما استفاده می شوند.

۸xxx – از مهم ترین آلیاژهای آلومینیوم می توان به ۸۵۰۰، ۸۵۱۰ و ۸۵۲۰ اشاره کرد.

کلام پایانی

در حال حاضر برای ساخت اکثر وسایل مورد نیاز در صنایع مختلف، آلیاژهای غیرآهنی مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله با برخی از این آلیاژ های غیرآهنی آشنا شدید. از اینکه برای خواندن این مقاله وقت گذاشتید، کمال تشکر را داریم.